Het begon met een kleine frustratie.

Wéér een vertraagde tram in de regen. Wéér een ongemakkelijk moment om een zware fiets vijf trappen op te tillen. Wéér een zondagsplanning afgelast omdat de stad net buiten bereik leek.

Ik had geen betere fiets nodig.
Ik had een beter ritme nodig.

Een nieuw soort ochtend
De eerste rit voelde anders.

Het was half acht 's ochtends in de late lente. De lucht was nog koel, de stad begon net te bewegen. Ik rolde de witte... G-force RE ST liep uit de gang, vouwde het met een zacht klikje open en binnen enkele seconden reed ik naar het station – geen haast, geen tweede gedachte.

Ik dacht dat ik geen dikke banden nodig had. Totdat ik de oneffen kasseien voor mijn gebouw raakte en besefte... dat ik niet meer rammelde.
Ik bereidde me niet voor op de hobbels, ik gleed er gewoon overheen.

Vouwen tussen hoofdstukken van het leven
Het mooie van een opvouwbare e-bike zit niet in het mechanisme.
Het zit in de manier waarop het tussen de momenten van je dag past, zonder dat het ruimte vraagt.

Netjes opgevouwen tussen de treinstoelen op weg naar Antwerpen

Geparkeerd naast mijn cafétafel zonder slot

Verstopt onder mijn bureau als een stille metgezel

Ik begon op te merken hoe mensen ernaar keken. Niet omdat het opzichtig was, maar omdat het logisch was. Een strak wit frame, compact opgevouwen, maar op ware grootte als het erop aankomt.

Een weekend dat geen planning nodig had
Op een vrijdagavond sloeg ik de tram naar huis over.
Ik nam de langere route langs het kanaal in Utrecht. De zonsondergang ving het witte frame van de RE ST op een manier die hem deed oplichten.

Het was een van die zeldzame Europese avonden: een licht briesje, open wegen en niemand die aan de overkant stond te wachten.

Ik heb niet één keer op mijn telefoon gekeken.

Later die maand laadde ik de RE ST achterin de Fiat 500 van mijn vriend. We gingen een weekendje naar de Ardennen.
We hadden het niet over actieradius of specificaties. We reden gewoon – over grindpaden, kronkelende paden en rustige dorpswegen.

Gebouwd voor het echte leven, niet alleen voor woon-werkverkeer
Dit was geen fiets waaraan ik moest ‘wennen’.
De RE ST ontmoette mij waar ik was:

Doorstapmodel dat het niet uitmaakt of ik een spijkerbroek of een rok draag

Dikke banden die mij vertrouwen gaven op natte bladeren en los grind

Schijfremmen die stevig en veilig aanvoelen, zelfs als het weer omsloeg

USB-houder waarmee ik mijn telefoon kon opladen terwijl ik Google Maps volgde naar een verborgen café in Brugge

Ik maakte me geen zorgen meer over de logistiek.
Ik begon na te denken over waar ik nog meer heen kon gaan.

Het gaat niet alleen om de rit
Wat mij het meest verbaasde, was niet hoe soepel het aanvoelde, of hoe praktisch het was.

Het was de manier waarop deze fiets, in al zijn eenvoud, mij ruimte gaf.
Om te ademen. Om te bewegen. Om even stil te staan wanneer ik dat wilde. Om ja te zeggen tegen omwegen.
Om vrijheid te brengen op plekken waarvan ik dacht dat ze vaststonden.

Laatste reflectie
Als je in Europa woont, weet je hoe steden zijn: krap, mooi en onvoorspelbaar.
En het leven? Vaak hetzelfde.

De witte G-force RE ST past er niet zomaar in, het stroomt met je mee. Van trein naar wandelpad. Van doordeweeks naar weekend.
Van rustige ochtenden tot ongeplande avonden die uw favoriete herinneringen worden.

Niet elke rit hoeft je leven te veranderen.
Maar sommige attracties bieden net genoeg ruimte, zodat je dat wel kunt doen.

🟢 Vouw het op. Rijd ermee. Ga door.
Zorg dat uw dagelijkse routes meer zijn dan alleen boodschappen doen.
Laat ze voelen alsof ze van jou zijn.